Dansandi glöð og ánægð...

Búin að laga það sem fór úrskeiðis í uppfærslunni í beta blogger. Bætti inn nokkrum tengiliðum í leiðinni - sem ég er búin að vera lengi á leiðinni að setja á listann...

Nýbúin að senda pistilinn í Viðskiptablaðið. Að sjálfsögðu er hann um 16 daga átakið. Hvað annað? Er nokkuð beinskeytt í pistlinum hvað varðar þátttöku karla í baráttunni gegn kynferðisofbeldi. Reikna með að mörgum þeirra eigi ekki eftir að líka það vel... en ætli ég orði það bara ekki þannig að það þýðir ekkert að pakka karlkyninu inn í bómull þegar kemur að baráttunni gegn kynferðisofbeldi. Þetta kemur þeim við rétt eins og okkur konunum.

Annars var Ingólfur Ásgeir með skemmtilega nálgun á málþinginu á laugardaginn. Þar viðraði hann enn og aftur þá hugmynd sína að kenna ætti börnum dans þar sem bæði kyn fá að stjórna - og vera stjórnað. Á þann hátt læra strákar að vera stjórnað af konum og konur læra að vera við stjórnvölinn. Ég hef nokkrum sinnum minnst á þessa hugmynd hans Ingólfs og yfirleitt eru undirtektir blendnar. Oft heyrist æ, látið nú eitthvað í friði. Mér finnst þetta samt bráðsmellin hugmynd, sérstaklega þar sem ég á mjög erfitt með að láta að stjórn í dansi (ok - líka á öðrum sviðum...). Einnig finnst mér þetta áhugavert í ljósi hugmynda um leiðtoga og hversu kynjað það hugtak er. Sjá til dæmis niðurstöður úr prófkjörum undanfarinna vikna þar sem "eðlilegt" þykir að kjósa karla í fyrsta sætið og konur í besta falli í næstu sæti á eftir. Þannig er kosið eftir kyni en ekki hæfni - rétt eins og í dansinum. Þar er stjórnandinn valinn eftir kyni en ekki eftir hæfni. Er eitthvað vit í því?