Árið í ár hefur verið kallað afmælisár kvenna 2005. Ástæðan er sú að margir merkisviðburðir í íslenskri sögu og snúa að réttindum kvenna áttu afmæli á þessu ári. 90 ár eru liðin frá því að konur fengu kosningarétt, 35 ár frá því rauðsokkahreyfingin var stofnuð, 30 ár frá Kvennafrídeginum 75, 25 ár frá því að Vigdís var kjörin forseti og 15 ár frá stofnun Stígamóta, svo ég stikli á stóru.
Í tilefni af kvennaárinu tók kvennahreyfingin höndum saman og stóð sameiginlega að ýmsum málum á árinu. Fyrst var skipulögð baráttuhátíð þann 19. júní á Þingvöllum til að fagna 90 ára kosningarétti kvenna. Þrátt fyrir grenjandi rigningu mættu um 2000 manns, mestmegnis konur, til að sýna samstöðu í verki og heiðra þau sem gerðu kosningaréttinn að veruleika. Næsta verkefni á dagskrá var að endurvekja Kvennafrídaginn frá 1975 en í breyttri mynd. Í ár var ákveðið að leggja niður vinnu kl. 14:08 til að sýna fram á mismunandi verðmætamat á framlagi kvenna og karla til samfélagsins. Konur hafa aðeins 64,15% af atvinnutekjum karla þrátt fyrir að framlag kvenna til samfélagsins sé síst minna en þeirra. Konur vinna bara meira launalaust við uppeldi og heimilisstörf eða fyrir lægri laun á vinnumarkaði. Baráttan fyrir launajafnrétti hefur verið við lýði frá upphafi kvennabaráttunnar en enn eigum við þó nokkuð langt í land með að útrýma misréttinu. Konur sýndu og sönnuðu þann 24. október að við erum ósáttar við stöðuna og við viljum breytingar. 60 þúsund konur sýndu einstæða samstöðu í verki, lögðu niður vinnu og tóku þátt í baráttuhátíð víðs vegar um landið. Ég var svo heppin að fá að taka þátt í undirbúningi og framkvæmd dagsins og verð að viðurkenna að í mínum bjartsýnustu draumum þorði ég ekki að vona að konur myndu sýna jafn mikla samtöðu og árið 1975. En það gerðist og nú er ég að springa úr stolti yfir krafti íslenskra kvenna.
Það sem stendur upp úr eftir árið og það sem gleður mig mest er samstaða kvenna um sameiginleg baráttumál. Þá er ég ekki einungis að tala um þátttökuna þann 24. október heldur líka þá samstöðu sem konur í kvennahreyfingunni hafa sýnt.
9 samtök og stofnanir stóðu saman að framkvæmd baráttuhátíðarinnar 19. júní og fyrir 24. október bættust þau tíundu við auk fjögurra launþegasamtaka. Samtökin eru úr ólíkum áttum og leggja áherslu á mismunandi málefni en í afmælisnefndinni ríkti einhugur um miklu fleiri mál heldur en kosningaréttinn og launamisréttið. Fyrir 19. júní var útbúin kröfugerð sem afhent var félagsmálaráðherra. Öll samtökin samþykktu kröfugerðina en þar voru listaðar 27 kröfur um aukið jafnrétti. Ofbeldismálin eru þar ofarlega á blaði en einnig alþjóðavæðing, öryggi á heimilum, klám, kynfræðsla, mat á framlagi kvenna og karla til samfélagsins og launajafnrétti. Vinna við kröfugerðina sýndi okkur að konur úr ólíkum áttum finna brennandi þörf til að útrýma kynjamisrétti á öllum sviðum sem það birtist. Og nú er stærsta verkefnið framundan að halda samstöðunni áfram. Ég bind miklar vonir við að samstaðan á þessu ári hafi hrint af stað flóðöldu sem ekki verður stöðvuð. Ég veit um nokkra hópa kvenna sem hafa hist eftir kvennafrídaginn til að skipuleggja frekara starf og þreifa fyrir sér um hverju við getum áorkað saman. Því miður þekki ég líka nokkur dæmi þess að einhverjar fyrirstöður skemma samstöðuna en þau eru sem betur fer mun færri. Þau sýna samt sem áður mikilvægi þess að við forgangsröðum rétt og einblínum á hvað er mikilvægast. Auðvitað munum við vera ósammála um leiðir og áherslur að einhverju leyti en á meðan lokatakmarkið er það sama eigum við að geta leyst úr þannig málum og stutt hvort annað í átt að því sem máli skiptir, jafnvel þó við sjálf myndum gera hlutina öðruvísi. Það er nú einu sinni þannig að öll erum við ólík og þess vegna munum við ávallt velja ólíkar leiðir. En ólíkt er ekki endilega verra – bara öðruvísi -og oft er það stuðningurinn og umburðalyndi fyrir ólíkum aðferðum sem gerir gæfumuninn en ekki sú aðferð sem er valin. Ef við náum að halda samstöðunni sem við sýndum á þessu frábæra afmælisári munum við ná árangri og taka stór skref fram á við. Ekki veitir okkur af.
Að lokum óska ég ykkur öllum jafnréttis og friðar á komandi ári.
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
1 ummæli:
Eftir að hafa verið í sambandi við hann í sjö ár, braut hann upp með mér, gerði allt sem mögulegt er til að koma honum aftur en allt var til einskis, ég vildi hann aftur svo mikið af kærleikanum sem ég hef fyrir hann, bað hann um allt , Ég gerði loforð en hann neitaði. Ég útskýrði vandamálið mitt við einhvern á netinu og hún lagði til að ég ætti frekar að hafa samband við stafsetningu sem gæti hjálpað mér að stela stafsetningu til að koma honum aftur en ég er tegundin sem aldrei trúði á stafsetningu, ég hafði ekkert val en að reyna það, ég sendi spjaldið og sagði mér að það væri ekkert mál að allt væri í lagi fyrir þremur dögum, að fyrrverandi minn mun koma aftur til mín áður en hann var í þrjá daga. Hann kastaði álögunum og furðu á öðrum degi, það var klukkan 16:00. Fyrrverandi minn hringdi í mig, ég var svo undrandi, ég svaraði símtalinu og allt sem hann sagði var að hann var svo leitt fyrir allt sem gerðist, að hann vildi að ég komi aftur til hans, að hann elskar mig svo mikið. Ég var svo hamingjusamur og fór til hans, það var hvernig við byrjuðum að búa saman hamingjusamlega aftur. Síðan þá hef ég gert loforð um að einhver sem ég þekki sem hefur sambandsvandamál, myndi hjálpa mér við slíkan mann með því að vísa honum eða henni til eina alvöru og öfluga stafræna sem hjálpaði mér með eigin vandamál og hver er frábrugðinn allir hinir falsa þarna úti. Hver sem er gæti þurft aðstoð spjallsins, netfangið hans: sharajasid@gmail.com þú getur sent honum tölvupóst ef þú þarft aðstoð hans í sambandi þínu eða eitthvað. Getur aldrei hætt að tala um þig SIR E-mail hans sharajasid@gmail.com Hafðu samband við hann núna til að leysa allt vandamálið þitt
Skrifa ummæli